Τα Τσάκρα

Τα Τσάκρα είναι τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου τα οποία βρίσκονται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και ανταποκρίνονται άμεσα στην ψυχοσωματική και συναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου. Εκτός όμως από ενεργειακά κέντρα, αποτελούν και τα 7 επίπεδα της κοσμικής συνείδησης. Είναι αδύνατο να τα επιδιορθώσετε και να τα καθαρίσετε σαν απλά να αλλάζετε μια λάμπα. Είναι μια μακροχρόνια διαδικασία μεταμόρφωσης της συνείδησης την οποία πρέπει να περάσει ο άνθρωπος και για αυτή την διαδικασία απαιτείται χρόνος και προσωπική εργασία.

Χρειάζεται προσπάθεια από τον ίδιο τον άνθρωπο ώστε να αλλάξει το επίπεδο της συνείδησης του, δηλαδή το σημείο από το οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο και την ζωή. ‘Οσο πιο πολύ δουλεύει κανείς με τον εαυτό του, τόσο γρήγορα διορθώνεται οποιαδήποτε αρνητική κατάσταση.

«Δουλέψτε με τον εαυτό σας» λένε συνήθως όλοι οι θεραπευτές . Η φράση «δουλεύει με τον εαυτό του» σημαίνει πως ο άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του καθώς και τον εαυτό του, και να διακρίνει τα σημάδια που του δίνονται και τον προσανατολίζουν στην εξέλιξη του. Αυτό για παράδειγμα σημαίνει πως ένα περιστατικό που προηγουμένως έβλεπε σαν αρνητικό γεγονός, μετατρέπεται μέσα από την νέα εσωτερική οπτική, σε μάθημα, ευκαιρία και καθοδήγηση για αλλαγή και  πρόοδο.

1ο Τσάκρα:
Αντανακλά όλα όσα έχουν επενδυθεί συναισθηματικά στον άνθρωπο όταν ήταν ακόμα έμβρυο. Είναι το ενεργειακό αποτύπωμα που άφησε η αλληλεπίδραση με τη μητέρα, είτε μέσω συναισθημάτων χαράς που αυτή βίωνε, αναμένοντας να φέρει το παιδί στον κόσμο ή της επιθυμίας της να απαλλαχθεί από αυτό (για παράδειγμα εάν ήθελε να κάνει έκτρωση). Στην πρώτη περίπτωση, στον άνθρωπο μένει η αγάπη στον εαυτό του και ευτυχία, στην δεύτερη εκνευρισμός και μνησικακία. Από αυτές τις πρώιμες εμπειρίες εξαρτάται σε τι κατάσταση θα βρίσκεται το πρώτο τσάκρα του ανθρώπου που ερχόμενος σε αυτόν τον κόσμο ως παιδί είναι έτοιμος για αλληλεπίδραση, ειδικά με τον πρώτο άνθρωπο που συναντά και τον βοηθά να επιβιώσει, την μητέρα.

Αν η μητέρα ήταν ανισόρροπη συναισθηματικά, εκνευρισμένη ή κλεισμένη στον εαυτό της, ίσως γινόταν υπερπροστατευτική χωρίς να αφήνει το παιδί της να εξελίσσεται. Αν η κατάσταση στην οικογένεια δεν ήταν υγιής και οι γονείς δεν προσέφεραν αρκετή προσοχή στο παιδί, το επίπεδο αυτού του τσάκρα θα έχει διαμορφωθεί από σκοτεινές αρνητικές μορφές ενέργειας. Αυτές οι ενέργειες αποθηκεύονται στο ασυνείδητο επίπεδο σαν πληροφορίες και ο άνθρωπος στη συνέχεια δεν μπορεί συνειδητά να τις θυμηθεί. Για να μπορεί να τις αντιληφθεί θα πρέπει να καταβάλλει τεράστια προσπάθεια επειδή μεταμορφώνονται σε ενέργειες φόβου και ανασφάλειας: φόβο φτώχειας, επιβίωσης, φόβο θανάτου, προδοσίας, απώλειας της αγάπης ή εγκατάλειψης. Όσο λιγότερο επαρκείς ήταν οι σχέσεις του παιδιού με τους γονείς, όσο λιγότερο κάλυψαν την ανάγκη του για ασφάλεια και αναγνώριση, τόσο πιο «φορτωμένο» με αρνητικά είναι αυτό το Τσάκρα. Το φορτίο αυτό, σωματικά έχει ως αποτέλεσμα ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, μειωμένη ικανότητα επιβίωσης στον υλικό κόσμο, έλλειψη ενεργητικότητας, αισιοδοξίας, αποφασιστικότητας. Αντιθέτως, ο άνθρωπος συχνά βιώνει επιθετικότητα και εκνευρισμό, ανεκδήλωτο θυμό, οργή, παράπονα, και ασυνείδητο πόνο, προσελκύοντας καταστάσεις στην ζωή του που επιβεβαιώνουν ακριβώς αυτές τις πρώιμες δύσκολες εμπειρίες, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, προκειμένου να τις θεραπεύσει.

2ο Τσάκρα
Είναι το τσάκρα των συναισθημάτων, των επιθυμιών και των πόθων.  Αυτό το τσάκρα διαμορφώνεται από την πρώτη μέρα της γέννησης και αντιπροσωπεύει την συναισθηματική ενίσχυση του παιδιού από την μητέρα του και την συναισθηματική αλληλεπίδραση με τους ενήλικες που το φροντίζουν. Εκφράζει τη χαρά, την αίσθηση της ευτυχίας στην επικοινωνία, την συναισθηματική επαφή.  Οι πρώτοι μήνες της ζωής είναι που το παιδί φυσιολογικά κολυμπάει μέσα στην αγάπη, την τρυφερότητα, την προσοχή. Είναι η περίοδος που το περιβάλλον και ειδικά οι γονείς ανταποκρίνονται άμεσα στις ανάγκες του,  αντέχουν στην αγωνία του, δεν θυμώνουν με αυτό, το καθησυχάζουν, σπεύδουν να το βοηθήσουν. Όλα αυτά τα συναισθήματα ηρεμίας, ασφάλειας, χαράς, αποδοχής, φροντίδας και η ελευθερία έκφρασης συναισθημάτων, παράπονου, θυμού, οργής, θεμελιώνονται στο επίπεδο του 2ου τσάκρα. Αν το παιδί δεν είχε την σχέση που χρειαζόταν με τη μητέρα ή τον πατέρα του και είχε ερμηνεύσει ως απόρριψη την απορρόφηση τους από τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ή στις περιπτώσεις που πράγματι βίωσε εγκατάλειψη και παραμέληση από τους ενήλικες, τότε το παιδί δεν εξελίχθηκε φυσιολογικά και άρτια. Σε αντίδραση των ελλειμματικών ή τραυματικών πρώιμων συναισθηματικών εμπειριών, το παιδί αργότερα φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματά του, έχοντας πληροφορίες μέσα του όπως: «δεν πρέπει να κλαις ή να θυμώνεις, γιατί οι γονείς μπορεί να σε απαρνηθούν και να σε εγκαταλείψουν» με αποτέλεσμα σε όλην την ζωή του να υπομένει καταστάσεις σιωπηλά και παθητικά. Πολύ συχνά οι γονείς υπερηφανεύονται ότι έχουν ένα πολύ καλό παιδί που κάνει ό,τι του ζητήσουν. Στην πραγματικότητα αυτό αποτελεί πρόβλημα και δείχνει ότι το παιδί απλούστατα φοβάται να είναι ο εαυτός του, προσπαθεί να είναι πολύ καλό αγόρι και πολύ καλό κορίτσι, για να μην πάψουν να το αγαπούν ή χάσει την απαραίτητη για την επιβίωση του, εύνοια τους. Δυσλειτουργία αυτού του τσάκρα οδηγεί εκτός από τον φόβο έκφρασης των συναισθημάτων, συχνά στην έλλειψη συναισθημάτων ή στην μη επαφή με τα συναισθήματα και τις επιθυμίες.  Ο ενήλικας, όπως δεν μπορεί να αισθανθεί την δικιά του εσωτερική κατάσταση, έτσι δεν αντιλαμβάνεται και δεν αισθάνεται την κατάσταση ενός άλλου ανθρώπου με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χαρεί τη ζωή του και να βιώνει ανεξέλεγκτες αρνητικές ψυχοσυναισθηματικές καταστάσεις και ανισορροπίες στις σχέσεις του. Η δυσλειτουργία στο τσάκρα αυτό οδηγεί σε έλλειψη ικανοποίησης και πληρότητας στην ζωή, σε προβλήματα τεκνοποίησης, σε ανικανότητα στους άντρες, σε ψυχρότητα και στειρότητα στις γυναίκες. Αν το παιδί στη συνέχεια ως έφηβος με σοβαρή ανισορροπία σ’αυτό το ενεργειακό κέντρο δεν καταφέρει να αποδεχθεί το φύλο του ή την σεξουαλικότητά του απορρίπτοντας τον εαυτό του, οδηγείται σε μη αναστρέψιμα επακόλουθα. Για παράδειγμα στη γυναίκα, η μη αποδοχή του φύλου της οδηγεί σε στειρότητα και μοναξιά.

3ο τσάκρα
Αυτό το τσάκρα βρίσκεται στην περιοχή που ονομάζεται Ηλιακό Πλέγμα, λίγο πιο πάνω από τον ομφαλό. Εμπεριέχει τη συνειδητή πληροφορία – είναι η διάνοια μας, αυτό που έχουμε στο μυαλό μας μια δεδομένη χρονική στιγμή και αυτό που θυμόμαστε. ‘Όπως είδαμε ήδη, το πρώτο τσάκρα είναι το ασυνείδητο επίπεδο, το δεύτερο τσάκρα είναι ο συνδυασμός ασυνείδητου και συνειδητού. Το τρίτο τσάκρα, είναι το φράγμα στο οποίο συγκρούονται οι πληροφορίες των προηγούμενων επιπέδων με την λογική αλλά και τις πληροφορίες που λαμβάνονται από τον εξωτερικό κόσμο καθώς αποτελεί εξαιρετικά ευαίσθητο αισθητήριο. ‘Όταν βρεθούμε σε κίνδυνο ή υπό την απειλή ενεργειακής απειλής, εδώ το αισθανόμαστε, με τον γνωστό «σφίξιμο στο στομάχι» ή «κόμπο στο έντερο». Όταν έχουμε έντονο άγχος, εδώ εκδηλώνεται. Είναι το επίπεδο στο οποίο εκφράζεται όλη η αρνητική δυσάρεστη πληροφορία, εμπειρία, άγχος, παράπονα, μη πραγματοποιημένες επιθυμίες και όνειρα. Το τρίτο τσάκρα είναι το τσάκρα της θέλησης, της επιτυχίας, της πραγματοποίησης των υλικών στόχων. Είναι συνειδητή πληροφορία, δηλαδή οι σκέψεις μας. Η κατάσταση αυτού του τσάκρα εξαρτάται ολοκληρωτικά από την κατάσταση των δύο κάτω τσάκρα. Δηλαδή, αν τα κάτω τσάκρα είναι γεμάτα με τρομακτικές μορφές και ενέργειες απόρριψης, ενοχής, έλλειψης αγάπης, καταδίωξης, τότε ο άνθρωπος βιώνει τον εαυτό του ως ανίκανο, αδύναμο και ερμηνεύει αρνητικά όλα του τα χαρίσματα. Για αυτόν τον λόγο είναι αδύνατο να καθαρίσουμε το νοητικό επίπεδο, χωρίς να καθαρίσουμε το πρώτο και το δεύτερο τσάκρα. Λένε συχνά: «σκέψου το καλό, και όλα θα πάνε καλά». Όμως αυτό είναι αυταπάτη. Πώς μπορεί να σκέφτεται κανείς το καλό αν μέσα του έχει σκέψεις θλίψης και βιώνει συναισθηματικό πόνο, ωμή αγωνία, άγχος, κλονισμούς, παράπονα, προδοσίες και μη συγχωρημένες καταστάσεις;

4ο Τσάκρα
Το καρδιακό τσάκρα λειτουργεί σε ένα υψηλό επίπεδο στο οποίο φιλτράρεται η ασυνείδητη πληροφορία. Σε αυτό το επίπεδο συμπεριλαμβάνεται η πληροφορία για αυτό που έχουμε βιώσει, όχι μόνο σε αυτή την ζωή αλλά και σε προηγούμενες – είτε θετικό είτε αρνητικό. Όπως και με το 1ο τσάκρα, δεν μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί τις πληροφορίες αυτές, πολύ περισσότερο να τις ανακαλέσει. Αλλά και να μπορεί κάποιος να θυμηθεί τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του, αυτό πολύ συχνά αποτελεί φαντασία, προβολή επιθυμιών (δεύτερο τσάκρα) ή άλλα αποσπάσματα από το αστρικό επίπεδο των συναισθημάτων. Είναι το τσάκρα που με την εξέλιξή του ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει τον κόσμο ολοκληρωμένα, ως έναν ακέραιο κόσμο και τον Εαυτό του ως έναν ακέραιο άνθρωπο. Μέσω αυτού του ενεργειακού κέντρου, μπορεί να αναγνωρίζει και να αποδεχτεί τα ελαττώματά του, να μην τα απορρίπτει, να μην τα αρνείται, να μην αποστρέφεται από αυτά, αλλά να τα κατανοεί. «Ναι, το έχω αυτό το αρνητικό στοιχείο αλλά θα το δουλέψω και θα απαλλαχθώ από αυτό». Μια τέτοια αντιμετώπιση του Εαυτού, ως έναν ακέραιο άνθρωπο με όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει και τους άλλους με αυτό τον τρόπο: «Ναι αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει κακή πράξη, αλλά έχει και καλό μέσα του». Έτσι, καθώς οι ενέργεια αυτού του επιπέδου καθαρίζεται και αυξάνει τις δονήσεις της, η καρδιά ανοίγει, ο άνθρωπος αποκτά υπομονή, κατανόηση για τις καταστάσεις και τα ελαττώματα των συνανθρώπων του, νιώθει την συμπόνοια, καταφέρνει να συγχωρέσει, έχει λιγότερες προσδοκίες και απαιτήσεις από τις σχέσεις του, αρχίζει να προσφέρει, να θεραπεύεται και να θεραπεύει.

Αυτό το τσάκρα επιτρέπει στον άνθρωπο να αγαπά. Να αγαπά πρώτα απ’ όλα τον εαυτό του, έτσι όπως είναι, με τα συν και με τα πλην του. Και με τον ίδιο τρόπο να αγαπάει και να αποδέχεται τον άλλο. Έχοντας εξελιγμένο αυτό το τσάκρα, ο άνθρωπος είναι ικανός να έχει φιλίες και αγάπη στην ζωή του. Μπορεί να χτίσει αρμονικές σχέσεις επειδή αποδέχεται τον άλλο όπως είναι, δεν προσπαθεί να τον αλλάξει, να τον παραμορφώσει. Αυτό το τσάκρα τροφοδοτεί το κυκλοφοριακό σύστημα και την καρδιά και όταν είναι εξελιγμένο δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εκφράζει ελεύθερα τα συναισθήματά του και να βιώνει χαρά. Αν το τσάκρα της καρδιάς δεν εξελιχθεί, ο άνθρωπος είναι σκληρός, δεν συγχωρεί τον εαυτό του, δεν αποδέχεται τα λάθη του, δεν συγχωρεί τον συνάνθρωπο, προσβάλλεται εύκολα, έχει υψηλό επίπεδο αγωνίας και κατάθλιψης. Άτομα που δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν τα συναισθήματά τους συχνά υποφέρουν από υπερτονία.

5ο Τσάκρα
Είναι το τσάκρα του λαιμού, της προσωπικής έκφρασης, της αγάπης για τον Εαυτό μας και της εμπιστοσύνης μας στον Θεό. Η επιδίωξη της αρμονίας, η δημιουργική έκφραση, η ενασχόληση με τον εσωτερικό μας κόσμο, η προσπάθεια μας για αυτο-βελτίωση και τελειότητα, ανήκουν σε αυτό το επίπεδο. Είναι το τσάκρα που επιτρέπει να αποδεχτεί κανείς τον εαυτό του και να τον βλέπει θετικά, να ελαττώνει τα κόμπλεξ και τις ατέλειές του και να βασίζεται στον εσωτερικό του κόσμο. Έτσι ο άνθρωπος αποκτά αρκετά υψηλό επίπεδο πνευματικής ελευθερίας που τον αφήνει να εκφραστεί δημιουργικά, να εισχωρεί σε υψηλά ενεργοπληροφοριακά πεδία και να λαμβάνει πληροφορίες από εκεί.  Αν αυτό το τσάκρα δεν είναι ανεπτυγμένο, ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος, αναζητά έντονα την γνώμη των άλλων, ασκεί κριτική και αναμένει κριτική. Πολλοί άνθρωποι όταν ερωτώνται:  «…μα γιατί δεν κάνεις αυτό που θέλεις»; απαντάνε «….αλλά τι θα πούνε οι άνθρωποι»;  ‘Όταν αυτό το τσάκρα είναι μπλοκαρισμένο, ο άνθρωπος ενεργεί αυτοκαταστροφικά ή αρρωσταίνει. Πολύ συχνά ακούγεται: «δεν θέλω να προσβάλλω τον άλλον». Στην πραγματικότητα αν αναλυθεί αυτή η σκέψη, μεταφράζεται ως εξής: «φοβάμαι να προσβάλλω τον άλλον επειδή αν προσβληθεί ίσως με απορρίψει, ή πάψει να με αγαπά». Πίσω από την φαινομενικά ευγενή στάση ελοχεύει ο φόβος της εγκατάλειψης, ο φόβος της αναξιότητας για αγάπη και αποδοχή. Οι συμπεριφορές αυτές είναι εξαιρετικά κοινές ανάμεσα στους ανθρώπους, δεν συμβαίνουν με πρόθεση χειρισμού, είναι ασυνείδητες. Τέτοιοι φόβοι καθιστούν τον άνθρωπο ανίκανο να εκφράσει την άποψη του και τον αναγκάζουν να υπομένει προσβολές. Σωματικά εκφράζεται σαν παθήσεις των αναπνευστικών οργάνων όπως χρόνια βρογχίτιδα ή άσθμα. Επίσης αυτό το τσάκρα είναι υπεύθυνο για το κεφάλι, το κεντρικό νευρικό σύστημα και διάφορες ψυχικές καταστάσεις.

6ο Τσάκρα
Το έκτο τσάκρα βρίσκεται ανάμεσα στα φρύδια, στην περιοχή όπου βρίσκεται το λεγόμενο «τρίτο μάτι». Αυτό το ενεργειακό κέντρο συντονίζει τον άνθρωπο με βαθύτερες πνευματικές αλήθειες, απομακρύνει το πέπλο των ψευδαισθήσεων και ανοίγει την πόρτα για την πνευματική διάκριση. Αν αυτό το τσάκρα είναι ανεπτυγμένο δείχνει υψηλό πνευματικό επίπεδο στον άνθρωπο, ισορροπία μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού, και βαθύτερη κατανόηση των συναισθημάτων. Για να αρχίσει να αναπτύσσεται θα πρέπει όλα τα κάτω τσάκρα, να έχουν κάπως καθαριστεί, να έχουν εξελιχθεί. Η απόκτηση της εσωτερικής αρμονίας μέσω αυτού το τσάκρα δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εισχωρεί σε πολύ υψηλούς ενεργοπληροφοριακούς οίκους του πλανήτη, και να λαμβάνει από εκεί πληροφορίες. Όταν αυτό το τσάκρα ενεργοποιείται συνήθως ο άνθρωπος τείνει να κλείνεται στον εαυτό του και μένει ολομόναχος ή έχει πολύ στενό κύκλο.  Με το να αποχωρεί τελείως από τις παρεμβολές του υλικού κόσμου αποσκοπεί στο να δουλεύει και να τελειοποιεί τον εαυτό του. Η διαίσθησή του, έχοντας αναπτυχθεί, γίνεται βασικός οδηγός στη ζωή του και τον βοηθάει να ξεπεράσει εμπόδια και καταστάσεις.

7ο Τσάκρα
Αντιστοιχεί στο πιο υψηλό πνευματικό επίπεδο, σε μια πολύ καθαρή και ευρεία συνείδηση. Όταν ενεργοποιείται ο άνθρωπος λαμβάνει ενέργεια από υψηλότερες, κοσμικές, λεπτοφυείς σφαίρες ενέργειας. Ο άνθρωπος μέσα από αυτό το ενεργειακό κέντρο φτάνει σε μια αγνή, χωρίς προσδοκίες και αυταπάτες επαφή με το Θείον και λαμβάνει καθοδήγηση. Η συνειδησιακή κατάσταση αυτού του τσάκρα όταν είναι ισορροπημένο, χαρακτηρίζεται από αίσθηση ισορροπίας, παντελή έλλειψη κριτικής, θυμού ή προσωπικής αναστάτωσης. Ο άνθρωπος έχοντας ξεφύγει από την επιρροή του Εγώ, αφού κατάφερε να ανοιχθεί προς την Αγάπη, έχοντας εξομολογηθεί τα ελαττώματα του – και συγχωρέσει τον εαυτό του – έχοντας παραδώσει την προσωπική του θέληση στην Θεία Θέληση, βιώνει πλέον το ‘Ολον και την ένωση του με τον Θεό.

Ο δρόμος της πληροφορίας μέσω των Τσάκρα
Τα τσάκρα ενεργοποιούνται (ανοίγουν) μέσω της μεθόδου της Κοσμικής Ενέργειας κατ’ επανάληψη, δηλαδή σε μία συγκεκριμένη σειρά που επαναλαμβάνεται καθώς ολοκληρώνονται οι διάφοροι κύκλοι μαθημάτων που περνά ο άνθρωπος. Η διαδικασία περιληπτικά είναι η εξής:  Η κοσμική ενέργεια ανεβαίνει από το πρώτο τσάκρα (ο άνθρωπος απαλλάσσεται από έναν φόβο). Συνεχίζει να ανεβαίνει στο δεύτερο τσάκρα (απαλλάσσεται από το συναίσθημα που αντιστοιχούσε στον φόβο). Φτάνοντας η πληροφορία στο 3ο τσάκρα ο άνθρωπος απελευθερώνεται από μια αρνητική σκέψη που εμπεριείχε το συναίσθημα. Όταν η ενέργεια φτάνει στο 4ο κέντρο της καρδιάς, αποδέχεται κάτι αρνητικό στον εαυτό του και στους άλλους (αποδοχή) ενώ στο 5ο απαλλάσσεται από κάποιο κόμπλεξ και ελάττωμα, που εμπόδιζε την εσωτερική του ελευθερία (έκφραση/εξομολόγηση). Φτάνοντας στο 6ο τσάκρα, αποκτά αρμονία και ενεργοποιεί ένα μικρό κομμάτι του 7ου (ένωση με τον Θείον). Η ενέργεια κατεβαίνει ξανά κάτω και ξεκινάνε όλα πάλι από την αρχή. Ξανά, απαλλασσόμαστε από φόβους (1ο τσάκρα), συναίσθημα (2ο τσάκρα), σκέψεις (3ο τσάκρα), αποδοχή του εαυτού μας και των άλλων (4ο τσάκρα), απαλλαγή από τα κόμπλεξ και εσωτερική ελευθερία (5ο τσάκρα) και πάλι ισορροπία/αρμονία (7ο τσάκρα). ‘Ετσι ο άνθρωπος μέσω της μεθόδου της Κοσμικής Ενέργειας αποκτά την ευκαιρία να εντοπίζει και συνειδητά να εργάζεται με κάθε ελάττωμα/μπλοκάρισμα του και να προχωρά με γρήγορο ρυθμό προς την προσωπική του πρόοδο και εξέλιξη. Με τις επαναλήψεις αναπτύσσεται η διορατικότητα και η ικανότητα να βλέπει και να λαμβάνει κανείς πληροφορίες με οποιοδήποτε τσάκρα, δηλαδή σε διαφορετικά επίπεδα. Η καθαρότητα των πληροφοριών εξαρτάται και από την καθαρότητα του επιπέδου.

Μαρία Τσίβριτς